影片

樂曲解說

德弗札克在美國的逗留與他的《新世界第九交響曲》有關，他著名的大提琴協奏曲和鋼琴組曲（作品 98）也起源於德沃夏克擔任紐約藝術總監的時期（1892-1895）。這首鋼琴組曲由德弗札克本人在鋼琴版完成一年後精心編排。他還在他著名的斯拉夫舞蹈（作品 46 和 72）中使用了這種方法。管弦組曲被命名為美國組曲，出現在作品編號 98b 下。但德沃夏克從未聽過管弦樂版，因首演於 1910 年 3 月 1 日在布拉格舉行，已距離他去世六年。與他的新世界交響曲和美國弦樂四重奏一樣，美國組曲清楚地顯示了美國的影響：廣泛使用五聲音階（即僅使用 5 種不同的音調）和切分節奏的使用。

Dvoráks verblijf in de Verenigde Staten wordt steevast geassocieerd met zijn 9de symfonie Uit de Nieuwe Wereld, maar ook zijn fameuze celloconcert én de pianosuite (opust 98) zijn afkomstig uit het tijdvak (1892-1895) dat Dvorák artistiek directeur van het Conservatorium te New York was. Deze suite voor piano werd door Dvorák zelf georkestreerd, een jaar na voltooiing van de pianoversie. Deze werkwijze hanteerde hij ook bij zijn beroemde Slavische Dansen (opus 46 en 72) en de Legenden. De orkestsuite kreeg als titel American Suite en verscheen onder opusnummer 98b. Dvorák heeft de orkestversie nooit kunnen horen: de première vond plaats op 1 maart 1910 in Praag, zes jaar na zijn dood. Net als zijn Nieuwe Wereld Symfonie en zijn Amerikaans strijkkwartet zijn duidelijk Amerikaanse invloeden te bespeuren in de American Suite: het veelvuldig gebruik van pentatoniek (d.w.z. gebruik makend van slechts 5 verschillende tonen) en de toepassing van gesyncopeerde ritmes.